Το Κυπριακό αύριο
Το Κυπριακό πρόβλημα είναι το πρώτιστο. Όλοι το αναγνωρίζουν, αλλά λίγοι το ενστερνίζονται. Στις χθεσινές εκλογές το Κυπριακό δεν ήταν το πρώτιστο. Και σίγουρα δεν έβγαλε πρόεδρο. Η κρίσιμη μάζα που έγειρε την πλάστιγγα δεν είχε σχέση με το Κυπριακό, δεν χρειάζεται όμως να προσδιοριστεί ποια ήταν. Δεν είναι του παρόντος.
Οι Κύπριοι (οι Ελληνοκύπριοι) δεν ψήφισαν με κριτήριο το Κυπριακό, αλλά ψήφισαν για το Κυπριακό. Ψήφισαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη, το ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ, τη ΔΗΠΑ, τη Θεοχάρους… Αυτό είναι το κυπριακό που ψήφισαν. Ποιο; Κανένας δεν μπορεί να προσδιορίσει. Το σίγουρο είναι ότι το κυπριακό που εκφράζει το συνονθύλευμα των κομμάτων που βρίσκεται πίσω από τον εκλεγέντα πρόεδρο δεν έχει καμία σχέση με το Κυπριακό που αντιπροσωπεύουν οι δύο μεγάλες δυνάμεις του τόπου, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ. Δεν έχει σχέση με τις σημερινές ανάγκες του προβλήματος, δεν έχει σχέση με τις θέσεις και τις προθέσεις της διεθνούς κοινότητας (ΟΗΕ και ΕΕ).
Η διεθνής κοινότητα, δια του τελευταίου ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας υποδεικνύει παραμονή στο πλαίσιο λύσης που έχει συμφωνηθεί και ζητά από τα δύο μέρη όπως επιστρέψουν σε αυτό. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, το ΔΗΚΟ, η ΕΔΕΚ, η ΔΗΠΑ και οι λοιποί της κοινοπραξίας διατηρούν αλληλοσυγκρουόμενες θέσεις. Αν συναντώνται κάπου, είναι στο σημείο της απόρριψης του Πλαισίου Γκουτέρες και στην επαναδιαπραγμάτευσή του εξ υπαρχής. Μια τέτοια θέση, δεν συγκρούεται μόνο με τη θέση της διεθνούς κοινότητας (ΟΗΕ, ΕΕ, Βρετανία κ.α.) αλλά προσφέρει και στην τουρκική πλευρά τη δυνατότητα να απαιτήσει και εκείνη την επαναδιαπραγμάτευσή του και την εν τέλει ανατίναξή του. Υπό αυτά τα δεδομένα, η διεθνής κοινότητα δεν θα δώσει καν την ευκαιρία σε καμιά από τις δύο πλευρές να ακυρώσει το πλαίσιο Γκουτέρες. Απλώς, δεν θα κινηθεί, δεν θα αναλάβει καμιά πρωτοβουλία.
Τα πράγματα είναι καθαρά και απλά. Οι Κύπριοι χθες ψήφισαν τον οριστικό ενταφιασμό του Κυπριακού, ψήφισαν υπέρ της παγίωσης της διχοτόμησης και ενδεχομένως, υπέρ της νομιμοποίησής της. (Η νομιμοποίηση δεν συνεπάγεται αναγνώριση του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους, υπάρχουν και άλλοι τρόποι). Εκτός και αν ο νέος πρόεδρος, εγκαταλείψει τις παραφουσκωμένες προεκλογικές διακηρύξεις του και συναισθανόμενος την πραγματικά δύσκολη θέση που βρίσκεται το εθνικό πρόβλημα, προχωρήσει με ρεαλισμό στα βήματα που πρέπει, κερδίζοντας τη στήριξη των μεγάλων πολιτικών δυνάμεων του τόπου.
Loading ...
