πριν 17 ώρες
OMEGANEWS: Η «Αμάλθεια» έβαλε τη χώρα μας...
πριν 1 μέρα
Ο Υφυπουργός Τουρισμού στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΡΑ
πριν 1 μέρα
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΡΑ: Στην τελική ευθεία για τις...
πριν 1 μέρα
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας επί καθημερινής βάσης οργώνει κυριολεκτικά την Κύπρο θέλοντας να αναδείξει το έργο της δεκαετούς του διακυβέρνησης. Με ένα μυστρί και ένα ψαλίδι, πότε θεμελιώνει έργα και πότε εγκαινιάζει. Η δραστηριότητα του είναι τέτοια που αν κάποιος δεν γνώριζε τους υποψήφιους, για τις επικείμενες προεδρικές εκλογές, σίγουρα θα στοιχημάτιζε πως είναι ο ίδιος υποψήφιος.
Σε μια κανονική χώρα το να θέλει ο απερχόμενος πρόεδρος να προβάλει το έργο που επιτέλεσε είναι θεμιτό, κατανοητό και ίσως επιβεβλημένο.
Σίγουρα δεν πρέπει να μηδενίζεται το έργο της απερχόμενης κυβέρνησης. Υπάρχουν πολλοί τομείς στους οποίους η διακυβέρνηση Αναστασιάδη έχει διαπρέψει σε σύγκριση με το οικονομικό χάος που παρέλαβε. Τα επιτεύγματα πολλά και μοναδικά. Το ΓΕΣΥ, το ΕΕΕ, η πλήρης απασχόληση, οι σωστές μεταρρυθμίσεις και πολλά άλλα που θα μπορούσαν να αξιολογήσουν την απερχόμενη κυβέρνηση ως μια από τις καλές που πέρασαν από αυτόν τον τόπο. Όμως οι κάκιστοι χειρισμοί στο κυπριακό και τα θέματα διαφθοράς μηδενίζουν τα οποιαδήποτε επιτεύγματα κατατάσσοντας αυτήν την δεκαετή διακυβέρνηση στον πάτο.
Η δραστηριότητά του προέδρου τον τελευταίο καιρό δεν περιορίζεται μόνο στην Κύπρο αλλά επεκτείνεται και στο εξωτερικό και όπως δηλώνει ο ίδιος, μέχρι και την τελευταία ημέρα της προεδρίας του θα προσπαθεί για την πολυπόθητη λύση. Το φέρει βαρέως δηλώνει, γιατί δεν κατάφερε να επανενώσει την πατρίδα μας. Ειλικρινέστατος ο πρόεδρος. Ο κάθε ελληνοκύπριος ηγέτης θα ένοιωθε ασήκωτο βάρος αν τολμούσε να πει στον Τούρκο υπουργό των εξωτερικών τις ιδέες του για λύση δύο κρατών. Αν τολμούσε να αναφέρει στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο τις ιδέες του για την διχοτόμηση. Αν τολμούσε, έστω στα πλαίσια ιδεοθύελλας, να συζητήσει με τον διαπραγματευτή μας τις σκέψεις του για οριστική διαίρεση της πατρίδας μας. Θα πρέπει να νοιώθει τεράστιο βάρος όταν στις 30 Απριλίου του 2018 αρνήθηκε στον Μουσταφά Ακιντζί να υπογράψει το πλαίσιο Γκουτέρες ως στρατηγική συμφωνία. Τέλος θα πρέπει να μην έχει ήσυχη την συνείδησή του όταν εγκατέλειπε τις συνομιλίες στο Κραν Μοντανά την στιγμή που, όπως μαρτυρούν οι στενοί του συνεργάτες, είχαμε φτάσει ένα βήμα ή όπως λέει ο διαπραγματευτής μας, μια τρίχα πριν την λύση.
Σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα το πρώτιστο έργο που θα έπρεπε να έχει επιτελέσει ένας ηγέτης είναι η ελευθερία και η απαλλαγή από την κατοχή. Όσες κορδέλες εγκαινίων και να κόψεις, όσους θεμέλιους λίθους και να θέσεις αυτό που είναι το υπέρτατο μέτρο αξιολόγησης είναι το τι θεμέλια που έθεσες για την επανένωση της πατρίδας. Το πώς χειρίστηκες τα εθνικά θέματα και τι αφήνεις ως παρακαταθήκη σε σχέση με το εθνικό ζήτημα.
Η «Κύπρος – Το Αύριο», είναι το σύνθημα του προέδρου. Δυστυχώς όμως τα πλεονασματικά ταμεία, οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, οι κορδέλες και τα κορδελάκια, δεν μπορούν ισοψηφήσουν την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το κυπριακό. Η Κύπρος του αύριο, με την οριστική διχοτόμηση εντός των πυλών, είναι η Κύπρος του δυσοίωνου αύριο. Η Κύπρος του αβέβαιου μέλλοντος, που αν συνεχίσει η ίδια κατάσταση, η Κύπρος χωρίς αύριο.
Ναι αυτή είναι η αλήθεια όσο πικρή και αν ακούγεται. Θα προτιμούσαμε μια Κύπρο χωρίς ΓΕΣΥ αλλά με ελεύθερη την Αμμόχωστο. Μια Κύπρο χωρίς ΕΕΕ αλλά χωρίς συρματοπλέγματα και πράσινες γραμμές. Μια Κύπρο με ψηλούς δείκτες ανεργίας αλλά με την κυριαρχία της να επεκτείνεται μέχρι τον Απόστολο Ανδρέα. Μια Κύπρο με ελλειμματικά ταμεία και με χαμηλούς ή αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης αλλά με προοπτική λύσης και επανένωσης. Μια Κύπρο χωρίς παλάτια στην άμμο αλλά με προοπτική για το μέλλον των επόμενων γενεών.
Μια Κύπρο αξιόπιστη χωρίς διαφθορά, χωρίς χρυσά διαβατήρια, χωρίς Panama papers και χωρίς τα ρεζιλίκια του Al Jazeera.
Αυτήν την Κύπρο θέλαμε να μας αφήσει η απερχόμενη κυβέρνηση γιατί μόνο έτσι μπορεί να υλοποιηθεί το «Κύπρος – Το Αύριο».
Θέλει λέει να ζήσει για να δει τα καραβάνια της επιστροφής. Και ποιος δεν θα ήθελε να δει αυτήν την ευλογημένη μέρα. Μεγάλα λόγια και κούφια συνθήματα όπως πάντα. Όμως με τον τρόπο που χειρίστηκε το εθνικό θέμα δυστυχώς υπάρχει η μεγάλη πιθανότητα να ζήσει και να δει, για δεύτερη φορά, τα καραβάνια της φυγής από τις πατρογονικές εστίες.
Όπως δήλωσε, σε συνέντευξή του, θα συνεχίσει να είναι ενεργός στην πολιτική ζωή του τόπου και κυρίως στο κόμμα του, τον ΔΗΣΥ. Σίγουρα δικαίωμά του να αναμειχθεί στην πολιτική ζωή. Άλλωστε ούτε η ηλικία του ούτε η ενεργητικότητα, που πάντα τον διέκρινε, μπορούν να τον αποτρέψουν από την ενεργή συμμετοχή.
Όμως αν στόχο έχει να ασκεί επιρροή στον νέο πρόεδρο τότε καλύτερα να το σκεφτεί δύο φορές. Η περαιτέρω εμπλοκή του στο εθνικό θα είναι καταστροφική για τον τόπο. Κάθε του κίνηση θα επιβαρύνει περαιτέρω την ήδη καταρρακωμένη του υστεροφημία. Σοφότερο να μείνει μακριά γιατί πολλοί που δεν ακολουθούν το «πίστευε και μη ερεύνα», που έχουν μελετήσει τις απαράδεκτες συμπεριφορές του στις συνομιλίες και δεν ασπάζονται τα αντιφατικά του αφηγήματα, θέλουν να τον θυμούνται σαν ένα κακό όνειρο, σαν ένα εφιάλτη θα έλεγα , που πέρασε ανεπιστρεπτί.
Σαν ηγέτης της κρίσης τα κατάφερε μια χαρά. Σαν ηγέτης όμως της λύσης απογοήτευσε όσους το 2004 στάθηκαν στο πλευρό του.
Ούτε στο κόμμα του χρειάζεται η οποιαδήποτε ανάμειξη. Αρκετά δεινά επέφερε στην μεγάλη παράταξη του Γλαύκου Κληρίδη. Δυστυχώς, πάντα με την ανοχή της ηγεσίας ή οποία δεν μπόρεσε να ορθώσει το απαιτούμενο ανάστημα, κατάντησε τον υπερήφανο ΔΗΣΥ από κόμμα της λύσης και της εντιμότητας σε κόμμα της διαφθοράς και της διχοτόμησης.
Σε λίγες βδομάδες ο πρόεδρος θα αποτελεί παρελθόν από την ενεργή πολιτική ζωή του τόπου. Αυτό το γεγονός από μόνο του ίσως να αφήνει ένα μικρό παράθυρο ελπίδας για την σωτηρία αυτής της μαρτυρικής γης.