Ο πατήρ Ζαχαρίας από το κατεχόμενο Ριζοκάρπασο
Του Κώστα Μαυρίδη, Ευρωβουλευτή του ΔΗΚΟ (S&D) και Προέδρου της Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο
Το Ευρωκοινοβούλιο απονέμει κάθε χρόνο το «Βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη» σε ένα πρόσωπο ή οργανισμό ανά κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), για σημαντικό επίτευγμά του, που καταδεικνύει αφοσίωση στις κοινές πανανθρώπινες αξίες και στα θεμελιακά δικαιώματα της ΕΕ, κι ιδιαίτερα την αλληλεγγύη και τη συναδέλφωση των ανθρώπων. Αυτές τις αξίες υπηρετεί έμπρακτα για δεκαετίες ο π. Ζαχαρίας Ιωάννου, και μάλιστα υπό συνειδητά αντίξοες και τυραννικές συνθήκες μέχρι σήμερα στην κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου. Ο π. Ζαχαρίας γεννήθηκε το 1939 στη Γιαλούσα, στη Χερσόνησο της Καρπασίας. Από το 1962, αφότου χειροτονήθηκε διάκονος και ακολούθως ιερέας, υπηρετεί τη Μονή του Αποστόλου Ανδρέα και το ποίμνιό του στο χωριό Ριζοκάρπασο στην κατεχόμενη σήμερα Χερσόνησο, στο ανατολικότερο άκρο της Κύπρου.
Όταν το 1974 η περιοχή κατελήφθη από τουρκικά στρατεύματα, ο π. Ζαχαρίας συνελήφθη με χιλιάδες άλλους συμπατριώτες του, για τους οποίους υπήρξε κατά την αιχμαλωσία παρηγοριά και πηγή ελπίδας. Μετά την απελευθέρωσή του, επέλεξε να παραμείνει εγκλωβισμένος στην κατεχόμενη περιοχή, συνεχίζοντας να υπηρετεί με αγάπη, ταπεινότητα και αλληλεγγύη το ποίμνιό του και κάθε άλλο συνάνθρωπο, ανεξαρτήτως θρησκείας ή εθνότητας, μεταγγίζοντας συναδέλφωση κι ελπίδα, με πίστη στη δικαιοσύνη, την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αξίες που απορρέουν από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Ως στοργικός πολύτεκνος γονιός φρόντισε τα παιδιά του να συνεχίσουν το σχολείο στην ελεγχόμενη από την Κυπριακή Κυβέρνηση περιοχή, ενώ ως στοργικός ποιμένας παρέμεινε στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου.
Παρά τη βαναυσότητα και την καταπίεση του κατοχικού καθεστώτος, ο π. Ζαχαρίας αναδείχτηκε σε ύψιστο παράδειγμα εγκαρτέρησης και υπομονής μέσα από αυτοθυσιαστικό πνεύμα, δράση και πίστη στις πανανθρώπινες αξίες της φιλανθρωπίας, της συμπόνιας και της αγάπης, τις οποίες για 60 χρόνια υπηρετεί αγόγγυστα υπό μαρτυρικές συνθήκες. Με τη στάση του αποτελεί υπόδειγμα ενάρετου πολίτη της Ευρώπης και της οικουμένης, που υπηρετεί τον άνθρωπο πέραν από εθνότητα, θρησκεία ή κοινωνική τάξη. Η προσφορά του είναι πολυσχιδής και η μαρτυρία του βιωματική, χωρίς προβολή και επιδίωξη εγκωμίων, και περιλαμβάνει ποικίλες πρωτοβουλίες, από την πνευματική στήριξη συνανθρώπων του σε στιγμές αδυναμίας ή ασθένειας, μέχρι και τη συλλογή τροφίμων και τη διανομή τους σε σπίτια.
Τα πιο πάνω περιλαμβάνονται στην πρόταση που υπέβαλα προς το Ευρωκοινοβούλιο για βράβευση του π. Ζαχαρία με το Βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη της χρονιάς για την Κύπρο. Δεν γνωρίζουμε την απόφαση, αλλά το βέβαιο είναι πως κάθε φορά που ο π. Ζαχαρίας από το ταπεινό Ριζοκάρπασο αναφωνεί ανυψώνοντας τον άρτο και τον οίνο «λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου» και «πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο ἐστι τὸ αἷμά μου», μαζί με τους ελάχιστους εγκλωβισμένους, εκείνη την ώρα μεταλαμβάνει και κάθε πονεμένη ψυχή ανά την οικουμένη.
Πάντως, με βράβευση ή χωρίς, ελάχιστοι μπορούν να συγκριθούν με την αφοσίωση του π. Ζαχαρία στον συνάνθρωπο και τις αξίες της Ευρώπης.
Loading ...
