Ρωτώντας πας στην Πόλη
Εάλω η Πόλις και ξανά Εάλω η Πόλις και να δούμε πόσες φορές θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε Εάλω η Πόλις. Καταρχάς, Εάλω η Πόλις όταν τον Αύγουστο του ’74 δεν έμεινε ούτε ένας στρατιώτης εκεί ή και πολίτης ακόμα, αφού με βάση όσα υποστηρίζει ο στρατηγός της εισβολής, εάν οι Ελληνοκύπριοι έριχναν ένα πυροβολισμό, δεν θα προχωρούσαμε σε κατάληψη της Αμμοχώστου, μια και δεν βρισκόταν στα σχέδιά μας. Από εκεί και πέρα, όμως, Εάλω η Πόλις κι άλλες φορές. Όταν οι ξένοι μας πρότειναν την επιστροφή της αλλά εμείς αξιώναμε να φύγουν όλοι οι έποικοι, να φύγουν όλοι οι Αττίλες, να δοθούν πολεμικές αποζημιώσεις από την Τουρκία και μετά να συζητήσουμε θέμα Αμμοχώστου. Αφού, βεβαίως, προηγουμένως ξεχόρτιζαν τους δρόμους, μπογιάτιζαν τους τοίχους και βερνίκοναν τα πεζοδρόμια.
Τι; Σκονισμένη θα την παραλαμβάναμε;
Loading ...
