Κυπριακή δεοντολογία και προκλήσεις
Κυπριακή δεοντολογία
Όταν διαβάζουμε σε ελληνοκυπριακή εφημερίδα ότι «ο Μουσταφά Ακιντζί βρήκε βήμα στο κρατικό ΚΥΠΕ κι έθεσε τους όρους του για τη συνάντηση της 9ης Αυγούστου με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας», είναι σαν να ζούμε τη δημοσιογραφία της Σοβιετικής Ένωσης. Όπου τα κρατικά πρακτορεία (αλλά και τα δήθεν μη κρατικά) απλώς εκτελούσαν εντολές της εξουσίας. Ποτέ δεν έδιναν λόγο σε όποιο διαφωνούσε με τους δικούς μας.
Αλλά η Σοβιετική παντοκρατορία πέθανε πριν από 30 χρόνια. Οι Σοβιετικοί όμως, εξακολουθούν να ζουν. Όχι εκεί, αλλά εδώ στην Κύπρο.
Προκλήσεις
Η πολιτική δεν είναι συνθήματα. Αυτό μπορεί να το πιστεύουμε και να το εφαρμόζουμε εμείς. Όχι οι άλλοι. Ο Μουσταφά Ακιντζί λέει τα εξής:
«Από πλευράς της η Τουρκία λέει ότι είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή και θεωρεί ότι η πολιτική της Ελλάδας και των Ελληνοκυπρίων είναι να τη φυλακίσουν στα παράλιά της, εάν δεχθεί ότι όλα τα ελληνικά νησιά έχουν δικές τους ΑΟΖ. Η διέξοδος σε αυτό είναι να συζητήσετε, αναζητώντας μια λογική συμφωνία. Εάν αυτό δεν γίνει, μπορείτε να πάτε σε διεθνή δικαστήρια να το λύσετε. Αλλά σήμερα, λόγω της μη λύσης του κυπριακού, αυτό δεν μπορεί να γίνει, γιατί οι πλευρές δεν αναγνωρίζουν η μια την άλλη. Εάν το κυπριακό επιλυθεί, σίγουρα το θέμα (της οριοθέτησης) θα συζητηθεί μεταξύ της Κύπρου και της Τουρκίας, θα χρειασθεί να το λύσουν και η Τουρκία με την Ελλάδα και έτσι θα λυθεί το θέμα σε ολόκληρη την περιοχή».
Νομίζουμε πως οι ξένοι ακούνε τις θέσεις Ακιντζί και φωνάζουν «προκλήσεις, προκλήσεις»; Αν έτσι νομίζουμε θα μιλούμε για «προκλήσεις» για πολλά χρόνια ακόμα.
Loading ...
