Με τις υγείες μας
Να σας θυμίσουμε πως την Άνοιξη του 2004, που η Κύπρος καιγόταν να ενταχθεί ενωμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που θα σήμαινε ότι μια πληγή στη Δύση θα επουλωνόταν οριστικά, οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ στην περιοχή θα αποκαθιστούσαν τις σχέσεις τους και η Κύπρος θα επέστρεφε εκεί που ανήκε από την ώρα της ανεξαρτησίας της, δηλαδή στη Δύση, άρα και στο ΝΑΤΟ, ο Άντρος Κυπριανού, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή», είπε για την επίσκεψη που πραγματοποίησε τότε στη Ρωσία: «Έχει απόψεις [η Μόσχα] και εκείνο που την ενδιαφέρει είναι με τη λύση να μην επηρεάζονται ζωτικά συμφέροντα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Και για να γίνω πιο κατανοητός, εάν επιχειρηθεί να υπάρξουν εγγυήσεις από το ΝΑΤΟ, θεωρώ ότι θα υπάρξει αρνητική στάση από την πλευρά της Ρωσίας».
Καταλάβατε γιατί το ΑΚΕΛ κοιμήθηκε με το «ναι στο Σχέδιο Ανάν» και ξύπνησε με το «χλιαρό όχι για να τσιμεντώσουμε το ναι»;
Φυσικά, στην εξέλιξη, ο αείμνηστος Χριστόφιας εξηγούσε στους συνεργάτες του πως αντί «τσιμεττωμένο ναι», το Σχέδιο Ανάν «θα το κουντούμε τζιεί, τζιεί ώσπου να το πουκουππίσουμε».
Κατά τα άλλα το απορριπτικό μέτωπο και οι αποστάτες Κληριδικοί του ΔΗΣΥ είναι πρόθυμοι να παραδώσουν την προεδρία στο Ν. Χριστοδουλίδη που διακηρύττει ότι «το Σχέδιο Ανάν δεν ήταν μια χαμένη ευκαιρία λύσης του κυπριακού. Δεν ήμουν υπέρ του Σχεδίου Ανάν».
