Ο αγαπητός Χρήστος Μιχαηλίδης στον «Φιλελεύθερο», διάβασε την Αγγλίδα δημοσιογράφο και συγγραφέα Mary Riddell και μας ενημερώνει για την άποψή της: «Τα στοιχεία αποδεικνύουν όλο και πιο πολύ ότι το Brexit ήταν μια σκέτη καταστροφή. Οι πολιτικοί δεν τολμούν ακόμη να το πουν ανοικτά (αν και θα το κάνουν). Οι υπέρμαχοι του Brexit δεν θα το παραδεχτούν ακόμη (αν και το γνωρίζουν). Η αλήθεια είναι ότι σε μια εποχή αντιξοοτήτων, το Ηνωμένο Βασίλειο επινόησε τη δική του περιττή συμφορά. Οι υπεύθυνοι δεν θα συγχωρεθούν ποτέ».

Επιστρέφοντας στα δικά μας, η Mary Riddell ή ο Χρίστος Μιχαηλίδης, θα μπορούσε να είχε γράψει: «Τα στοιχεία αποδεικνύουν όλο και πιο πολύ ότι το ‘όχι’ στο δημοψήφισμα του 2004, ήταν μια σκέτη καταστροφή. Οι πολιτικοί δεν τολμούν ακόμη να το πουν ανοικτά (δεν θα το κάνουν ποτέ). Οι υπέρμαχοι του ‘όχι’ δεν θα το παραδεχτούν (αν και το γνωρίζουν). Η αλήθεια είναι ότι, σε μια εποχή δύσκολη, η Κύπρος επινόησε τη δική της περιττή συμφορά. Οι υπεύθυνοι δεν θα συγχωρεθούν ποτέ».

Δυστυχώς, είναι κανόνας της δημοκρατίας. Οι πολλοί αποφασίζουν, όχι οι σωστοί. Και δεν υπάρχει κάποιο καλύτερο σύστημα από τη δημοκρατία. Απλώς το καταπίνουμε ή όπως μας έλεγαν τα κωθώνια του απορριπτισμού, «να σεβαστείτε την ετυμηγορία του λαού». Μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς, δηλαδή; Αλλά οι υπεύθυνοι δεν θα συγχωρεθούν ποτέ. Τι αξία έχει, όμως;