Αυτή η ιστορία με τους όρους αναφοράς ξεκίνησε πριν 15 περίπου μήνες χωρίς να καταλαβαίνουμε τι σημαίνει, μέχρι που μας εξήγησαν πως πρόκειται για την απαίτηση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών όπως οι δυο πλευρές δεσμευτούν με τις συμφωνίες – συγκλίσεις που πέτυχαν στο διάστημα μέχρι τη διάσκεψη του Κραν Μοντανά. Στην εξέλιξη ξεκαθαρίστηκαν τα πράγματα και μας είπαν ότι οι όροι αναφοράς είναι το Κοινό Ανακοινωθέν Αναστασιάδη – Έρογλου της 11ης Φεβρουαρίου 2014, οι συγκλίσεις στις οποίες οι δυο πλευρές (δηλαδή οι Αναστασιάδης και Ακιντζί) κατέληξαν μέχρι τον Ιούνιο του 2017 (στο Κραν Μοντανά) και το Πλαίσιο Γκουτέρες, με τις έξι παραμέτρους του, που κατατέθηκε από τον ΓΓ του ΟΗΕ στις 30 Ιουνίου 2017 στο Κραν Μοντανά. Στην πραγματικότητα, επομένως, οι όροι αναφοράς συνίστανται στην επιβεβαίωση όσων έχουν επιτευχθεί – συμφωνηθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2017 καθώς και η δέσμευση ότι οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν από το σημείο στο οποίο, τότε είχαν σταματήσει.
Αυτό σημαίνει ότι με τους όρους αναφοράς δεν πάμε σε καμιά άλλη διαδικασία και πολύ περισσότερο, δεν πάμε πάνω σε άδειο τραπέζι. Το τραπέζι είναι φορτωμένο με όλα όσα είχαν συμφωνηθεί και τα οποία οδήγησαν το κυπριακό μια ανάσα πριν από τη λύση. Αυτό που υπολειπόταν, όπως είχαν πει ο Διαπραγματευτής Ανδρέας Μαυρογιάννης και ο υπουργός Εξωτερικών, τότε, Ιωάννης Κασουλίδης, ήταν ορισμένες λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να συμπληρωθούν σε συνομιλίες 2-3 μηνών. Όταν, λοιπόν, μιλά κανείς για διαπραγματεύσεις συνομολόγησης των όρων αναφοράς, δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που ζητά ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ. Οι όροι αναφοράς είναι συνομολογημένοι ήδη και αυτό που ο ΓΓ ζητά είναι η επιβεβαίωσή τους. Διαπραγμάτευση για συνομολόγηση, σημαίνει ότι δεν υπάρχουν όροι αναφοράς και επομένως τα Ηνωμένα Έθνη δεν πρόκειται να εμπλακούν σε μια νέα διαδικασία σε λευκό χαρτί. Αυτός, ίσως να είναι και ο λόγος για τον οποίο τα Ηνωμένα Έθνη παραμένουν σε αδράνεια, παρά τις προσδοκίες που γεννήθηκαν στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
Ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού, Αβέρωφ Νεοφύτου, το είπε σε κάποιες προχθεσινές (3/10/19) δηλώσεις του καλώντας τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας «να φύγει από την Κύπρο η αποφασιστικότητα της ελληνοκυπριακής πλευράς. Θέλουμε να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατόν μια νέα πρωτοβουλία για το κυπριακό, στη συμφωνημένη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και λαμβανομένων υπόψη των έξι παραμέτρων του ΓΓ των ΗΕ, που είναι και η πεμπτουσία του κυπριακού… Να στείλουμε ένα μήνυμα, γιατί είναι η ώρα η κρίσιμη σε αυτό το σταυροδρόμι που βρισκόμαστε για το μέλλον της Κύπρου και του κυπριακού ελληνισμού».
Ας στείλουμε, επιτέλους, το μήνυμα αφού είναι η ώρα η κρίσιμη σε αυτό το σταυροδρόμι.