«Ντροπή πρόεδρε, να αμφισβητείτε τον πατριωτισμό του ΑΚΕΛ». Ο τίτλος ενός άρθρου που δημοσιεύθηκε στη «Χαραυγή», το εκφραστικό όργανο της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, που μου τράβηξε την προσοχή λόγω της χρησιμοποίησης του ουσιαστικού πατριωτισμός. Ο συγγραφέας του άρθρου έχει δίκιο να διαμαρτύρεται. Στον τόπο μας δεν επιτρέπεται να αμφισβητείται από οποιοδήποτε και κυρίως από τον πρόεδρο ο πατριωτισμός ενός κόμματος, ενός κινήματος, ενός πολιτικού ή ακόμη ενός οποιουδήποτε πολίτη. Ο πατριωτισμός των κομμάτων μας, κυρίως, είναι δεδομένος. Όπως και όλων μας. Είμαστε όλοι πατριώτες. Ο πατριωτισμός όμως είναι μια έννοια που δεν προσφέρεται ως σύνθημα και για αυτοπροβολή. Το 1978 όταν μας προσφέρθηκε το Δυτικό ή (Βρετανοαμερικανοκαναδικό) σχέδιο που, μεταξύ άλλων, προέβλεπε την επιστροφή χωρίς όρους των κατοίκων της Αμμοχώστου στην πόλη τους τέσσερα μόνο χρόνια μετά την εισβολή, η ηγεσία του ΑΚΕΛ απέρριψε το σχέδιο μετά από εντολή της Μόσχας. Παρά το γεγονός ότι η ηγεσία του κόμματος είχε αρχικά εκφραστεί θετικά για το σχέδιο. Στο τέλος επικράτησε η εντολή της Μόσχας. Αυτό ασφαλώς δεν μπορεί να περιγραφεί με τη λέξη πατριωτισμός. Αλλά και στην περίπτωση του δημοψηφίσματος για το σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών που επανένωνε την Κύπρο και του οποίου το εγκώμιο είχε πλέξει ο γ.γ. του κόμματος η απόρριψή του δεν ήταν πράξη πατριωτισμού αλλά πράξη μικροκομματικής σκοπιμότητας. Αυτές είναι οι πικρές αλήθειες που πρέπει να λέγονται. Και το δίδαγμα. Καλύτερα να μην χρησιμοποιούμε μεγάλες λέξεις όπως είναι η λέξη πατριωτισμός.
*****************************
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη «Χαραυγή» 5 Νοεμβρίου 2019 και υπογράφεται από τον Νεόφυτο Νεοφύτου.
Loading ...
