Ο νέος ηγέτης των Τουρκοκυπρίων, Ερσίν Τατάρ είπε σε μια προχθεσινή συνέντευξή του ότι με τον Μουσταφά Ακιντζί δεν είχε ποτέ την ίδια πολιτική σκέψη. «Ο Ακιντζί στηρίζει πιο πολύ συνεταιρισμό με τους Ελληνοκύπριους», είπε, ενώ ο ίδιος τα δύο κράτη. Οι Τουρκοκύπριοι, είπε ο Τατάρ, «υποστηρίζουν δύο κράτη το ένα δίπλα στο άλλο». Όπως εξήγησε, «η ομοσπονδία είναι εντελώς παγίδα. Στο πλαίσιο αυτής της παγίδας η Τουρκία θα έφευγε από εδώ και η πλειοψηφία θα κατάπινε την μειοψηφία σαν χάπι. Είναι πολύ περισσότεροι αυτοί από εμάς», είπε για τους Ελληνοκύπριους. «Η οικονομία τους είναι σε καλή κατάσταση, όλος ο κόσμος τους στηρίζει οικονομικά. Εμείς είμαστε όρθιοι μόνο με στήριξη της Τουρκίας», ανέφερε.
Ο Ραούφ Ντενκτάς έχει αναστηθεί και με τη δική μας συνδρομή επανήλθε στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων. Έλεγε τα ίδια με τον Τατάρ. Σε συνέντευξή του στο αθηναϊκό «Βήμα» (21/4/2007) ομολογούσε: «Ευχαριστώ τον Τάσσο Παπαδόπουλο γιατί αν έλεγε «ναι» (στο δημοψήφισμα) ξέρετε τι θα γινόταν; Θα άρχιζε η αποχώρηση του τουρκικού στρατού από την Κύπρο, θα επιστρέφονταν εδάφη στους Ελληνοκύπριους και εμείς μέσα σε πέντε με δέκα χρόνια θα ήμασταν μέσα στη χούφτα των Ελληνοκυπρίων χωρίς να μπορούμε να αντισταθούμε».
Και ο Τατάρ προχτές μας θύμισε ότι εκείνοι είπαν «ναι» και εμείς είπαμε «όχι» στην αποχώρηση του τουρκικού στρατού, στην επιστροφή εδαφών και στο κλείσιμο των Τουρκοκυπρίων στη χούφτα των Ελληνοκυπρίων: «Εμείς κάναμε μεγάλες υποχωρήσεις με το σχέδιο Ανάν. Μόνο και μόνο για να τα βρούμε με τη διεθνή κοινότητα είπαμε ‘ναι’, αλλά εκείνοι είπαν ‘όχι’», και τους ευχαριστούμε όπως θα έλεγε κι ο Ντενκτάς.
Δεν αξιοποιήσαμε τον Ακιντζί όσο τον είχαμε μπροστά μας και αναστήσαμε έναν Ντενκτάς για να μας απειλεί να ξεχάσουμε την παγίδα της ομοσπονδίας και να ζήσουμε «πλάι, πλάι σαν καλοί γείτονες», όπως επακριβώς μάς έλεγε όσο ζούσε. Μπορεί, όμως, να έκτιζε τείχη να επιβάλει την πλάι, πλάι γειτονία, μπορεί να άνοιγε τάφο να θάψει τη λύση της ομοσπονδίας, όμως χωρίς τη συνδρομή των απορριπτικών της ελληνοκυπριακής κοινότητας, ο Ντενκτάς δεν θα απέτρεπε την επανένωση της Κύπρου. Οι χειρισμοί του τότε προέδρου, Γλαύκου Κληρίδη, προσπέρασαν τον ογκόλιθο του Ραούφ Ντενκτάς, διδάσκοντάς μας πως ο κύριος ρυθμιστής είναι ο ηγέτης της ελληνοκυπριακής κοινότητας και όχι ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής. Χρειάστηκε να επιβληθεί ο Τάσσος Παπαδόπουλος για να επιτευχθεί ο στόχος του Ντενκτάς.