Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφωνούν για επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας σε ατομικό επίπεδο στο πλαίσιο της διαμάχης της με την Ελλάδα και την Κύπρο για την ενεργειακή εκμετάλλευση στην ανατολική Μεσόγειο. Ωστόσο, οποιαδήποτε άλλο αυστηρότερο μέτρο αναβάλλεται μέχρι τον Μάρτιο, σύμφωνα με ένα νέο προσχέδιο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής, που επικαλέσθηκε το πρακτορείο Reuters, αργά χθες το απόγευμα, πριν δηλαδή από το κρίσιμο ψεσινό δείπνο. Αποφεύγοντας να πραγματοποιήσουν την απειλή του περασμένου Οκτωβρίου, όταν διεμήνυσαν πως εξέταζαν ευρύτερα οικονομικά αντίποινα εις βάρος της Άγκυρας, οι ηγέτες θα συμφωνήσουν να τιμωρήσουν αξιωματούχους οι οποίοι κατηγορούνται για σχεδιασμό ή συμμετοχή στις παράνομες γεωτρήσεις ανοικτά της Κύπρου, ανέφερε το διεθνές πρακτορείο.
Είναι προφανές ότι στα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα υπάρξει διατύπωση που θα επιτρέψει στην κυπριακή και την ελλαδική πλευρά να επιστρέψουν με κάποιο ‘θετικό αφήγημα’ και βεβαίως, η επωδός θα είναι: Διαπραγματεύσεις για την επίλυση των διαφορών.
Κεντρικός και δηλωμένος στόχος των Κρατών Μελών, Ελλάδας και Κύπρου συμπεριλαμβανομένων, είναι να ωθηθεί η Τουρκία να αλλάξει συμπεριφορά, ώστε μέσω διαλόγου και ενδεχόμενης προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο να οριοθετηθούν οι θαλάσσιες ζώνες στην Ελλάδα από τη μια και να ξεκινήσουν οι εκ νέου οι συνομιλίες για επίλυση του κυπριακού υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, από την άλλη. Η θέση αυτή, άλλωστε, έχει εκφραστεί γραπτώς στα συμπεράσματα του Οκτωβρίου και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επανέρχεται στο θέμα της Τουρκίας όπως προβλεπόταν.
«Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η Ελλάδα (η ελληνική πλευρά γενικά) σαφώς προτιμά μια ευνομούμενη Τουρκία, προσανατολισμένη στη Δύση και κοντά στην Ευρώπη, από
μια Τουρκία που θα βρίσκεται από την άλλη πλευρά μιας διαχωριστικής γραμμής μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων», όπως έγραφε πρόσφατα και ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ και καθηγητής Διεθνών Υποθέσεων, Λουκάς Τσούκαλης. Ασφαλώς και δεν ευθύνεται η ελληνική πλευρά αν η Τουρκία έχει αποδυθεί σε μια ανηλεή εκστρατεία προκλήσεων κατά των ελληνικών συμφερόντων (Ελλάδας και Κύπρου), όμως δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Για το γεγονός ότι εγκαταλείφθηκε η σοφή πολιτική των Σημίτη – Κληρίδη, που υιοθετήθηκε το 1999 με τη Συμφωνία του Ελσίνκι, τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει η ελληνική πλευρά η οποία δεν μπόρεσε να προβλέψει την αντίδραση της Τουρκίας.
Επομένως, αυτό που πρέπει να μας απασχολεί σήμερα δεν είναι οι κυρώσεις, αλλά η επωδός, «διαπραγματεύσεις για την επίλυση του διαφορών». Οι κυρώσεις δεν είναι αυτοσκοπός. Σκοπός τους είναι η έναρξη διαπραγματεύσεων
Loading ...
