Τέλος καλό όλα καλά. Βρέθηκε επιτέλους ο συνομοσιολόγος που ευθύνεται για όλη αυτήν την καταστροφική περιρρέουσα ατμόσφαιρα για το ότι ο ΠτΔ «φλερτάρει» με λύση δύο κρατών. Πραγματικά απορώ γιατί δεν το σκεφτήκαμε από την αρχή. Είχαμε έτοιμο ένοχο, ένα συνήθη ύποπτο, και εμείς τσακωνόμασταν μεταξύ μας.
Βέβαια ισχύει και εδώ το «ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη». Ό «νοικοκύρης» λοιπόν σε συνέντευξή του στον Φιλελεύθερο κατονόμασε τον ένοχο. Έσπεν Μπαρθ Άϊντα. Για όσους τον ξέχασαν είναι Νορβηγός διπλωμάτης, πρώην ειδικός σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ για την Κύπρο, γνωστός ως «λομπίστας» των τούρκων, «τζιτζιφιόγκος» και με αρκετά άλλα ευρηματικά κοσμητικά επίθετα.
Για να φρεσκάρουμε όμως την μνήμη μας και για να μην τρελαθούμε όλοι σε αυτόν τον τόπο, καλό είναι να θυμηθούμε ότι αυτόν τον «δολοπλόκο», ο κατά εμάς σοφός Αντόνιο Γκουτέρες, τον περιέβαλλε πάντα με εκτίμηση και πλήρη εμπιστοσύνη. Τώρα το πως ένας σοφός εξέφραζε την ικανοποίησή του για την προσφορά ενός «ψεύτη» είναι και αυτό ένα από τα πολλά ευτράπελα και ακαταλαβίστικα που συνέβησαν στο Κρανς Μοντανά.
Μετά την αποκάλυψη «βόμβα» του ΠτΔ, αυτό που θα πρέπει να απαντηθεί για να συμπληρωθεί το «κατηγορητήριο», είναι το πως μπορεί να συνδεθεί ο Άϊντα με όλους αυτούς που κατά καιρούς ισχυρίστηκαν, και ακόμα ισχυρίζονται, ότι ο ΠτΔ τους μίλησε για λύση δυο κρατών. Μήπως ο Άϊντα ήταν παρών στην συνάντηση του ΠτΔ με τον Τούρκο ΥΠΕΞ ή μήπως ήταν παρών και στην συνάντηση του ΠτΔ με το Εμπορικό Επιμελητήριο Αμμοχώστου; Αν πράγματι ο Νορβηγός ήταν πίσω από όλους αυτούς και κινούσε τα νήματα τότε δεν μιλάμε για ένα «σατανικό» διπλωμάτη αλλά για διπλωματικό «πολυεργαλείο».
Όλα κι όλα όμως, σίγουρα ο Νορβηγός αποκλείεται να είναι πίσω από τις αποκαλύψεις του Αρχιεπισκόπου. Άλλωστε ο ΠτΔ σε συνέντευξή του χαρακτήρισε τις αποκαλύψεις αυτές καλόπιστες. «Ο Πρόεδρος σε συζητήσεις που είχαμε μου έλεγε πως έβλεπε τη λύση δυο κρατών και εγώ διαφώνησα έντονα μαζί του γιατί δεν μπορούν να γίνουν δύο κράτη», δήλωσε ο Μακαριότατος σε συνέντευξη του στον Πολίτη την Κυριακή 27η Δεκεμβρίου.
Μέχρι τώρα τα πυρά, όσον αφορά αυτό το θέμα, είτε εντός είτε εκτός, ήταν εχθρικά. Αυτό που αλλάζει είναι ότι τα πυρά πλέον είναι φίλια. Πιο φίλια δεν γίνεται. Άλλο να ισχυρίζεται κάτι τέτοιο ο Τούρκος ΥΠΕΞ ο οποίος έτσι κι αλλιώς είναι εξ ορισμού αναξιόπιστος ή ο αρχηγός της αντιπολίτευσης που και αυτός έχει ήδη «βαφτιστεί» της όποιας λύσης που εξυπηρετεί Τουρκικά συμφέροντα και άλλο να το λέει ο Αρχιεπίσκοπος. Εκτός του ότι πρόκειται για άνθρωπο που διατηρεί άριστες σχέσεις με τον ΠτΔ, το όλο θέμα έχει πάρει και θρησκευτική διάσταση. Και τι να πεις. Για τους άλλους ρίχνεις ένα «ψεύδεται» και ξέμπλεξες. Πως όμως να αποκαλέσεις «ψεύτη» τον άνθρωπο του Θεού; Ίσως για αυτό ο ΠτΔ προτίμησε να δηλώσει ότι, «Με λυπεί αν εκ του όλου διαλόγου, ο Μακαριότατος αφέθηκε να αντιληφθεί άλλως από ό,τι οι θέσεις μου», παρουσιάζοντας το τεράστιο αυτό θέμα ως μία παρεξήγηση ή παρανόηση.
Από την άλλη όμως ο προκαθήμενος της εκκλησίας όχι μόνο δεν βοήθησε την κατάσταση αλλά ούτε το υπόλοιπο των δηλώσεων του μπορεί να ικανοποιεί τον οποιονδήποτε.
«Νομίζω ναι. Πρώτα Πρωτα τώρα δεν θέλει η Ευρώπη. Μόλις γίνουν δυο κράτη θα κατακλυστεί η Κύπρος με Τούρκους εκ Τουρκίας. Από την ΕΕ δεν παίρνουμε τέτοια άδεια άρα η Βόρεια Κύπρος πρέπει να φύγει από την Ευρώπη», απάντησε σε ερώτηση αν ο ΠτΔ έχει αλλάξει θέση για τα δυο κράτη.
Με απλά λόγια δεν είναι σίγουρος αν άλλαξε θέσεις ο ΠτΔ. «Νομίζει», «έτσι πιστεύει» ή αν θέλετε «αυτό ελπίζει». Και το χειρότερο, «από την ΕΕ δεν παίρνουμε τέτοια άδεια». Δηλαδή αν μας έδιναν την άδεια τότε θα διαγράφαμε την μισή μας πατρίδα;
Δεν νομίζω το εθνικό θέμα να έχει τόσο βάναυσα «ταλαιπωρηθεί» όπως τώρα. Ουδέποτε ε/κ ηγέτης έχει κατηγορηθεί ότι φλερτάρει με την διχοτόμηση της πατρίδας μας. Σωστά δηλώνει ο ΚΕ ότι όλο αυτό προκαλεί τεράστια ζημιά στην εθνική μας υπόθεση.
Για αυτόν τον λόγο το θέμα πρέπει να ξεκαθαρίσει άμεσα. Όλοι αυτοί , υπουργοί (πρωτίστως ο ΥΠΕΞ που ασχολείται με το Κυπριακό), αυλικοί, κόμματα, πρώην και νυν στελέχη καθώς και οι διάφοροι παρατρεχάμενοι θα πρέπει να πάρουν άμεσα θέση. Το δίλημμα, απλό και αυτονόητο. Αν είναι πεπεισμένοι, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, ότι ο ΠτΔ ουδέποτε μίλησε ή έστω σκέφτηκε την λύση δυο κρατών και όλα αυτά είναι κακοήθη ψέματα, τότε να τον στηρίξουν με σθένος και πάθος. Τα «Ναι μεν αλλά», το «όλοι θα κριθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων», το «τι λέγεται στους διαδρόμους δεν έχει σημασία» και τα άλλα «ήξεις αφίξεις» διφορούμενα και υπονοούμενα αδικούν κατάφορα τον ΠτΔ. Όλα αυτά είναι εκ του πονηρού εξυπνάδες, δείγματα ευθυνοφοβίας και πολιτικάντικες προσεγγίσεις που όχι μόνο δεν βοηθούν αλλά αντίθετα εκθέτουν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.
Αν όμως από την άλλη έχουν έστω και υποψίες ή αν οι ίδιοι έγιναν μάρτυρες τέτοιων ανιστόρητων και μειοδοτικών θέσεων, ότι δηλαδή η δική μας πλευρά επιδιώκει διχοτομικές λύσεις, τότε έχουν καθήκον να το δηλώσουν ευθαρσώς, να διαχωρίσουν άμεσα την θέση τους και να καταγγείλουν τέτοιες εθνικά απαράδεκτες μεθοδεύσεις απευθείας στον λαό. Διαφορετικά θα θεωρηθούν συνένοχοι και συμμέτοχοι στο εθνικό έγκλημα και στην επερχόμενη εθνική μειοδοσία.
«Μόνου γαρ αυτού και θεός στερίσκεται, αγένητα ποιείν άσσ’ αν ή πεπραγμένα», (Ακόμα και ο θεός δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει σαν να μην έχουν γίνει αυτά που έχουν γίνει), έλεγε ο αρχαίος τραγικός Αγάθων. Δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει από την ιστορία. Στην προκειμένη περίπτωση η ιστορία θα είναι πλήρης και τεκμηριωμένη. Δεν θα καταγράψει μόνο ηγέτες της διχοτόμησης αλλά με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή «της διχοτόμησης», θα χαρακτηρίσει υπουργούς, υπερυπουργούς, κόμματα καθώς και νυν και πρώην στελέχη. Για όλους αυτούς η ιστορία θα είναι αμείλικτη όχι μόνο για τις πράξεις τους αλλά και για την αδράνεια που επέδειξαν.
Loading ...
