ΕΙΝΑΙ μια κουλτούρα που καλλιεργήθηκε εδώ και 60 τόσα χρόνια. Και δύσκολα αλλάζει, παρά τις όποιες προσπάθειες καταβάλλονται. Είναι η κουλτούρα που έχει καλλιεργηθεί για τους εργαζόμενους δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Η κουλτούρα του στιλ «τα θέλω όλα δικά μου και δεν με ενδιαφέρει για τους άλλους». Μια κουλτούρα την οποία σιγοντάρει και το κράτος από πλευράς του. Ιδού μερικά παραδείγματα:
1. ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ της οικονομικής κρίσης το κράτος δεν είχε χρήματα και για να πληρώνει τους μισθούς των κρατικών υπαλλήλων μείωσε τους μισθούς τους επιβάλλοντας παράλληλα τσουχτερές φορολογίες προς όλους τους πολίτες. Και προς τους ιδιώτες, οι οποίοι έχασαν τα πάντα. Σήμερα οι κρατικοί υπάλληλοι σχεδόν έχουν πάρει πίσω όλα όσα έχασαν την περίοδο της κρίσης, ενώ εκμεταλλευόμενοι ένα σύνταγμα που γράφτηκε πριν εξήντα χρόνια και τους προστατεύει, με προσφυγές τους στο Ανώτατο διεκδικούν πίσω και όλες τις αποκοπές που τους έγιναν. Και θα κερδίσουν, με αποτέλεσμα το κράτος να τους επιστρέψει κάπου ένα δισεκατομμύριο. Ενώ οι ιδιώτες συνεχίζουν με μισθούς πείνας και δεν θα μπορέσουν ΠΟΤΕ να πάρουν πίσω όσα έχασαν την περίοδο της κρίσης.
2. ΛΙΜΟΥΖΙΝΕΣ. Αποφάσισε το κράτος πριν από μερικά χρόνια να επιβάλει κάποιους περιορισμούς στη χρήση των λιμουζινών από κρατικούς αξιωματούχους. Να μη δικαιούνται δηλαδή να κυκλοφορούν ακόμα και για τις εκδρομές τους με κρατικές λιμουζίνες. Αυτοί που επηρεάστηκαν, και οι οποίοι είναι υψηλόμισθοι με απολαβές εκατό χιλιάδων και βάλε ευρώ το χρόνο, κατάφεραν μετά από πιέσεις να αναγκάσουν το κράτος να στείλει αυτές τις μέρες νομοθεσία στη Βουλή για να μην έχουν κανένα περιορισμό στη χρήση λιμουζινών. Εδώ αξίζει να επαινεθεί ο γενικός ελεγκτής της Δημοκρατίας ο οποίος απαρνήθηκε αυτό το δικαίωμα και κυκλοφορεί με το ιδιωτικό του αυτοκίνητο.
3. ΠΡΙΝ ΑΠΟ εννέα χρόνια (2011) κυβέρνηση και Βουλή στα μουλωχτά αποφάσισαν αύξηση του ορίου αφυπηρέτησης από το 63ο έτος στο 65ο έτος. Στη νομοθεσία υπάρχει πρόνοια σύμφωνα με την οποία όποιος έχει εισφορές στις κοινωνικές ασφαλίσεις για 34 χρόνια, να δικαιούται να αφυπηρετήσει στα 63 αλλά με ισόβια μείωση της σύνταξής του κατά 125 (το γνωστό πέναλτι). Σήμερα η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή νομοσχέδιο για να καταργηθεί με έμμεσο τρόπο το πέναλτι αυτό για τους κρατικούς υπαλλήλους. Μόνο γι’ αυτούς, όχι και για τους ιδιώτες.
4. Ο ΒΟΗΘΟΣ γενικού ελεγκτή της Δημοκρατίας με επιστολή του προς το υπουργείο Οικονομικών ζήτησε αύξηση του μισθού του και υπηρεσιακή λιμουζίνα. Θεωρεί ότι είναι βοηθός γενικός ελεγκτής και όχι βοηθός γενικού ελεγκτή και συνεπώς πρέπει να αμείβεται το ίδιο με τον προϊστάμενο του, γενικό ελεγκτή, όπως και να απολαμβάνει τα ίδια ωφελήματα. Ο βοηθός γενικού ελεγκτή (ή βοηθός γενικός ελεγκτής) είναι στην κλίμακα Α16, με ετήσιες μεικτές απολαβές €86.624. Ουσιαστικά, ζητά αύξηση μισθού κατά 42% καθώς οι ετήσιες μεικτές απολαβές του γενικού ελεγκτή ανέρχονται στις €123.088.
5. ΣΗΜΕΡΑ όλοι έχουν ΓεΣΥ, και ιδιώτες και κρατικοί υπάλληλοι. Όμως πρόσφατα η κυβέρνηση αποφάσισε όπως από τον ερχόμενο Ιούνιο που θα απολαμβάνουμε όλοι πλήρως το ΓεΣΥ, οι υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα να απολαμβάνουν περισσότερο ΓεΣΥ. Δηλαδή, τα ταμεία υγείας τους να μετεξελιχθούν σε ταμεία συμπληρωματικών παροχών ή άλλων διεργασιών, για να καλύπτουν υπηρεσίες που δεν καλύπτονται από το ΓεΣΥ. Δημιουργώντας έτσι ασθενείς δύο ταχυτήτων…
ΘΕΛΕΤΕ και άλλα παραδείγματα;
Loading ...
